اعلامیه مشترک احزاب وسازمان ها ی کمونیست برای تحریم فعال انتخابات

نه به انتخابات فرمایشی

نه به رژیم سرمایه داری ومذهبی ایران

نظام سرمایه داری وارتجاعی حاکم برایران،ازهمان آغازتولد سیاه اش، هرگزباحق حاکمیت مردم سازش نکرد ؛هرچند که درجهت مردم فریبی وبسیج مردم درحرف ازآن به عنوان شعاری توخالی استفاده کرده است.

سی و سه سال است که حکومت سرمایه داری جمهوری اسلامی حتی ابتدایی ترین حقوق انسانی را به رسمیت نمیشناسد. ساختار سیاسی-اجتماعی نظام حاکم بگونه ای است که استبداد نهادینه شده و پایمال کردن هر گونه حقوق شهروندی به صورت روزمره جزلایتجزای این سیستم در ایران است . براین مبنا وبربستراستبدادی چنین فراگیروفوق ارتجاعی ،مقوله ای بنام انتخابات طنز تلخی است که تنها درخدمت فریبکاری وپنهان کردن سیمای سیاه رژیم سرمایه داری اسلامی بکار می رود.

درچهارچوب قانون اساسی این رژیم استبدادی و استثمارگرهم ، انتخابات به معنای حق رای عمومی هرجا که حرفش زده شده ،همانجا با مطلق کردن حکومت مطلقه فقیه ؛بی اعتبار شده است.بنابراین در رژیمی که بی حقی عمومی به امری نهادی تبدیل شده ،انتخابات تنها ابزاری بوده است ازیک سو برای تنظیم مناسبات بین جنا ح ها وازسوی دیگر، برای گرم کردن بازاررژیم فریبکار!

درهردوره انتخاباتی حکومت می کوشد با ترفند ودغلکاری چنان فضای داغی ایجاد کند تا مردم پای صندق های رای حاضر شوندو تا بین بد وبد تر،یکی را انتخاب کنند!آ ن هم ازمیان داوطلبانی که صلاحیتشان از صافی چند دستگاه حکومتی گذشته است ودرعمل پیشاپیش توسط دستگاه های حاکمیت گزین شده اند، درجریان نمایش انتخاباتی خرداد هشتادوهشت ، این بازی نخ نما واین سیاست مردم فریبانه بیش از پیش سیمای ضد مردمی خود را آشکار کرده ونشان داده است که هر گونه اصلاح نظام  حاکم وانتخابات در این رژیم مردم ستیزناممکن وخیا ل پردازی است. درجریان نمایش انتخاباتی هشتاد وهشت آن بخش از مردم بجان آمده ای که این رژیم را نمی خواستند ونمی خواهند ؛ زیر تبلیغات اپوزیسیون قانونی ولیبرال ـ دمکرات وچپ نما های رنگارنگ ورفرمیست،به پای صندق های رای کشیده شدند اما حکومت سرمایه داری اسلامی به روشنی پیامد های خطرناک برانگیختگی مردم رادریافت و نشان داد که توانائی تحمل این حد از شرکت درانتخابات را هم نداردوبا زدن خودی ، شمشیر را ازرو بست ! ورودرروی جنبش اعتراضی قرار گرفت.

درآن تجربه ، نه تنها سیمای خون خوارانه نظام سرمایه داری و مذهبی حاکم برایران؛که ناپیگیری وعقیم بودن پلاتفرم ومماشات گری اصلاح طلبان حکومتی ومتحدین آنها هم آشکارگردید !

درجریان این تجربه خونین برای نا آگاه ترین بخش جامعه هم روشن گردید که نه تنها اصل انتخابات در جمهوری اسلامی فریبی بیش نیست ، ونه تنها نمی توان از این طریق جمهوری اسلامی رااصلاح کردوتغیرش داد ،که به نوبه خود روشن کرد مدعیان به اصطلاح « اصلاحات» وپادوهای چپ ودموکرات نمایشان هم به هیچ وجه پیگیرمنافع حداقل کارگران وزحمتکشان نیستند !

تنها با مبارزات طبقه کارگر و زحمت کشان و نهاد های توده ای ومستقل اکثریت مردم است که با کسب قدرت سیاسی می توان از استبدادمذهبی واستبداد سرمایه گذر کرد و به دموکراسی واقعی  دست یافت .

بنا براین شرکت در چنین«انتخاباتی » ،بازی در بساط رژیمی است که همه دست اندرکاران جفت وتاق آن؛در سی وسه سال گذشته ؛اکثریت مردمان راازابتدائی ترین حقوقشان محروم کرده اند . این بدیهی است رژیمی که تنها بااستبدادواستثمار،زندان وشکنجه وطناب دار،غارتگری وکشتار خود را تعریف میکند ؛ هیچ سطحی از آزادی ،ازجمله آزادی انتخابات رابرنمی تابد وبنا بر ماهیتش نمی تواند برتابد !

کارگران ،زحمتکشان ،زنان وجوانان ،ملیت های سراسرایران،دانشجویان وروشنفکران!

این انتخابات فریبکارانه را تحریم کنید . با استفاده از ابتکارات خلاق خود به سازماندهی خویش درمحل کاروزندگی پرداخته و با طرح درخواستها و مطالبات معین طبقاتی و بهره گیری ازهمه نوع اشکال اعتراض متناسب با شرایط و توان مبارزاتی خود در جهت تدارک ملزومات انقلاب در ایران تلاش نمایید . باید نمایش انتخاباتی پیش روی رابه صحنه کارزارعلیه ستم وسرکوب،استثمارواستبداد،وما جراجوئی جنگی رژیم و امپریالیستها و متحدانشان تبدیل کرد. مبارزه طبقاتی کارگران وزحمتکشا ن واکثریت مردمان لگد مال شده ؛ نه از طریق بازی در بساط ارتجاع داخلی وبین المللی،که با سازمان دهی اراده مستقل توده ای برای درهم شکستن دستگاه دولتی حکومت اسلامی درتمامیتش ، ونظام غارتگر سرمایه داری ممکن است . وظیفه ای که همانا بدست توانای توده های کارگر و زحمتکش مردم ایران شدنی است و نه با تکیه برقدرتهای امپریالیستی ومتحدان ریز ودرشت آنها.

سرنگون باد رژیم مذهبی و سرمایه داری حاکم برایران

برقرار باد سوسیا لیسم
برقرارباد آزادی

 

حزب رنجبران ایران

هسته اقلیت

اتحادچپ ایرانیان درخارج کشور

کمیته مرکزی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)

سازمان اتحادفدائیان کمونیست

دهم اسفندماه 1390